سرپرست معاونت دولت الكترونیكی سازمان فناوری اطلاعات ایران پاسخ داد:
چرا مبتلاشدن به كرونا حریم خصوصی نیست؟
معاون دولت الكترونیكی سازمان فناوری اطلاعات با اعلان اینكه بیماری واگیر كرونا حریم خصوصی ندارد، بلكه كسانی كه با علم بر مبتلا بودن و یا داشتن علایم سوار وسیله نقلیه عمومی شوند و دیگران را مبتلا كنند، مرتكب جرم می شوند.
به گزارش عصر لینک به نقل از ایسنا، معاون دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات با تاکید براینکه بیماری واگیر کرونا حریم خصوصی ندارد، درباره ابهام حقوقی استعلام کدملی مبتلایان هنگام استفاده از وسائل حمل و نقل عمومی توضیح داد.
مدتی پیش امیر ناظمی -رئیس سازمان فناوری اطلاعات- اعلام کرد: طبق یک بررسی با وزارت بهداشت، مشخص شد ۲۰ درصد مبتلایان به کرونا، قرنطینه را رعایت نمی کنند. با ابلاغ وزارت بهداشت بر پایه دولت الکترونیکی، به زودی مبتلایان کووید ۱۹ امکان استفاده از قطار بین شهری، پروازهای هواپیمایی و تاکسی های اینترنتی را در دوران بیماری و قرنطینه ندارند.
علیرضا رئیسی -معاون بهداشت وزیر بهداشت- نیز اعلام کرد: در امتداد اجرای بند ۷ مصوبه جلسه چهل و دوم ستاد ملی مدیریت کرونا در مورد عدم جابجایی مسافران دارای تست کرونای مثبت و با توجه به تسریع در قطع زنجیره انتقال کرونا، از تاریخ ۲۸ آبان هرگونه جابجایی مسافر به صورت هوایی، زمینی و دریایی بدون دریافت نتیجه تست کرونا ممنوعست.
در این راستا بهنام ولی زاده -سرپرست معاونت دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات ایران- اخیرا در توئیتر نوشت: پس از این که ستاد ملی کرونا لزوم استعلام وضعیت تست کرونا مسافران از سامانه وزارت بهداشت و بر بستر دولت الکترونیکی را مصوب کرد، برخی دوستان با مصاحبه هایی مساله حفظ حریم خصوصی بیمار را مطرح نمودند که در این خصوص مواردی قابل تأمل است.
وی با اعلان اینکه مسئولیت مدنی در مقابل افشای اسرار پزشکی در همه جا همچون ایران همیشه مورد تاکید است، افزود: از جمله معاهده پزشکی ۱۹۴۸ ژنو و اصلاحیه ۱۹۶۸ آن، ماده ۲۳ منشور حقوق بیمار اتحادیه جهانی پزشکی، ماده ۶ منشور حقوق بیمار ایران مصوب ۱۳۸۰، اما این مساله همه جا استثناهایی دارد. برای مثال بر اساس دستورالعمل شورای عمومی پزشکی در انگلیس مواردی وجود دارد که افشای اسرار بیمار در حقوق عرفی ممکنست.
سرپرست معاونت دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات ایران افزود: یکی از این موارد «منافع عمومی» است یعنی آیا افشای اطلاعات به نفع عموم مردم است یا خیر؟ مورد بعدی نیز «بیماری واگیردار» است. اگرچه حفظ اسرار بیمار امری بسیار ضروری می باشد، اما در موارد خاص مثل زمانی که بیمار مبتلا به امراض واگیردار است، افشای این مساله لازم است.
حفظ اسرار پزشکی بیمار استثنائاتی دارد
ولی زاده بیان کرد: در نظام حقوقی ایران نیز اصل بر حفظ اسرار پزشکی بیمار است، اما باز استثنائاتی دارد. یکی از این موارد بیماریهای واگیردار است. از جمله قانون طرز جلوگیری از بیماریهای آمیزشی و واگیردار مصوب ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ (هر چند که با گذشت زمان نیاز به اصلاح دارد) در این خصوص صراحت دارد. در ماده ۱۳ قانون فوق اشاره شده که باتوجه به آثار جبران ناپذیری که بیماریهای واگیردار بر جامعه دارد ابتلاء به این بیماریها برای حفظ سلامتی افراد می تواند به نظر خانواده برسد که این افشا جرم نیست.
وی اظهار داشت: ازطرفی مطابق با ماده ۲۲ همین قانون اشخاصی که مانع اجرای مقررات بهداشتی می شوند یا در اثر غفلت موجب انتشار یکی از بیماریهای واگیردار می شوند به هشت روز تا دو ماه حبس تأدیبی یا جریمه نقدی و یا به یکی از این دو کیفری محکوم می شوند. همین طور مطابق ماده ۹ قانون فوق هرکس بداند مبتلا به بیماری واگیر بوده و یا آن که اوضاع و احوال شخصی او طوری باشد که باید حدس بزند که بیماری اش واگیردار است و بواسطه او طرف مقابل مبتلا شود و به مراجع قضائی شکایت کند، مبتلا کننده به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال محکوم می شود.
سرپرست معاونت دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات ایران با اعلان اینکه بیماری واگیر کرونا حریم خصوصی ندارد، اضافه کرد: بلکه کسانی که با علم بر مبتلا بودن و یا داشتن علایم سوار وسیله نقلیه عمومی شوند و دیگران را مبتلا کنند، مرتکب جرم می شوند. همچنین این سامانه به صورت استعلامی هنگام صدور بلیت کد ملی و تاریخ سفر را با دیتابیس وزارت بهداشت چک می کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب